Starstruck
Door: Ans
Blijf op de hoogte en volg Ans
14 Februari 2012 | Zuid-Afrika, Potchefstroom
Ik heb zo’n vermoeden dat deze update wat groter wordt dan de laatste. Maar dit weekend was dan ook super. Dus … als je benieuwd bent naar mijn safari-avonturen, keep on reading. :)
Afgelopen weekend ben ik namelijk Pilanesberg gaan verkennen met mijn vier Nederlandse huisgenootjes (Annemarijn, Debora, Leanne en Wingyan). Vanaf Potch is dit het meest bereikbare wildpark waar de Big Five zich schuilhouden. De Big Five zijn van oudsher de meest gevaarlijke en beruchte dieren die Afrika rijk is: de buffel, neushoorn, olifant, leeuw en het luipaard. Mijn hoop is erop gevestigd de vijf te zien vóórdat ik over een aantal maanden huiswaarts keer.
Maar voordat het zover was, moesten we eerst in Pilanesberg zien te komen. Dus, met vijf meiden op pad. Voor het eerst zag ik wat meer Zuid Afrika buiten Potch, wat toch bekend staat als een mooie en relatief veilige stad. Opvallend waren de vele straatverkopers, kinderen op straat, koeien voor de auto, en townships langs de wegen. Vooral dat laatste is indrukwekkend. Het aantal mensen dat hier onder golfplaten woont, is echt groot. De townships zijn dan ook echte stadjes. Sommige golfplaten gaven de winkels aan, dan stond er bijvoorbeeld ‘hair salon’ opgespoten met graffiti. Kan niet missen. Hier en daar grenst een township ook precies aan de ‘gewone’ stad. Het contrast is dan enorm tussen de grote huizen aan de ene kant, en hun golfplaten hutjes als buren aan de andere..
Een uurtje ging zo voorbij, totdat de Afrikaanse weg ons te pakken kreeg. De linkervoorband begaf het met een knal toen hij wreed in contact kwam met een ‘pothole’ (= gat in het wegdek). Na een collectief schrikmoment, zijn we veilig in de berm geparkeerd, waar we vervolgens even verbouwereerd naar de lekke band stonden te staren. Toen toch maar in actie… want ja, daar sta je dan, langs een onbekende weg in een onbekende buurt. Team 1: gewapend met gevarendriehoek, reserveband, en krik. Team 2: met de Lonely Planet om een ANWB-achtige te zoeken. We hadden de krik er nog niet onder toen een auto naast ons stopte. Er was blijkbaar al snel geconstateerd dat we hulp nodig hadden. Twee mannen gingen aan de slag, en binnen no time lag de band erop en konden we weer op pad. Eindeloze bedankjes werden afgewimpeld, met de hier welbekende ‘My pleasure!’. Echt… deze mensen waren onze helden die dag. Uiteindelijk kwamen we dus prima in Pilanesberg aan, waar we onze tent neergooide, de slaapzakken erin mikte, wat eten naar binnen werkten, en vervolgens naar de receptie renden om onze eerste game drive te boeken. We hadden er zin in!
In totaal hebben we drie drives gedaan, waarbij een gids je meeneemt in een hoge auto op zoek naar de wilde dieren. We kozen voor een night drive, een day drive, en een morning drive (vanaf 5:30). En… wow. Wow. Wow. We hebben zo veel geluk gehad. Zoals één gids zei: “Een game drive is als een gokmachine. Je gooit er het muntje in, maar het is afwachten wat je krijgt. Soms niets, soms de hoofdprijs.” Wat mij betreft hadden wij de laatste. De eerste dag zagen we al snel giraffes en zebra’s. Het mooiste moment volgde toen we leeuwengebrul hoorden aan de overkant van een meertje. Meteen plankgas, en erop af! Na wat zoeken troffen we twee leeuwinnen aan, die aan het jagen waren op een groep nietsvermoedende gnoes en impala’s verderop. De eerste van de vijf was een feit! En hoe! Ondanks de donkere nacht konden wij de leeuwinnen redelijk in de gaten houden terwijl ze hun prooi aan het besluipen waren. En wij natuurlijk wachten op Het Moment. Helaas liet de kill die avond op zich wachten, maar om deze beesten door het gras te zien kruipen, was toch al discovery-waardig.
De volgende ochtend zijn we eerst naar Sun City gegaan, ook wel bekend als het Las Vegas van Zuid-Afrika. We moesten namelijk onze auto wisselen bij het verhuurbedrijf daar. Natuurlijk hebben we ook het complex verkend. Ik kan niets anders zeggen dan dat het een absurde plek is. Allemaal casino’s en resorts, terwijl een paar kilometer verder het wilde Pilanesberg ligt. De decadentie was ook extreem. Weer een mooi voorbeeldje van Afrikaanse contrasten.
Bij terugkomst in het kamp die middag, startte de volgende gamedrive. Eerst liet het wild op zich wachten, maar tijdens het laatste deel van de rit zagen we olifanten (#2!), kudu’s, een nijlpaard en wrattenzwijnen. Toen we de volgende ochtend zo vreselijk vroeg opstonden, hadden we goede hoop nog een derde van de big five te spotten. En het geluk lachte ons toe! Nadat onze gids wat info kregen via de walkie talkie, racete we naar een weg waar een neushoorn in de bosjes stond. Gigantisch, zo’n beest. Hij bewoog langzaam door de bosjes, kauwend op de takjes en zich niets aantrekkend van zijn publiek. Het doel was toen al behaald… maar het absolute hoogtepunt volgde onverwacht daarna. Terwijl wij nog ‘oehh’ en ‘ahh’ deden over de neushoorn, kraakte op de achtergrond de walkie talkie. De gids schoot abrupt in z’n stoel en gaf zonder wat te zeggen plankgas. We dachten aan de leeuwen, die eerder die dag waren gespot. Misschien waren ze weer gezien? Maar bij aankomst vielen de monden gezamenlijk open. Er was een luipaard gezien! De dag daarvoor hadden we nog opgezocht hoe vaak de leopard eigenlijk gespot wordt. De afgelopen maand was dat één keer gebeurd, van alle drives, in het hele park. En nu zou er hier één zijn… We speurden de bosjes af en snel genoeg vonden we het kenmerkende vlekkenpatroon tussen de grassprieten. Het gaf echt een adrenaline kick toen ze vervolgens heel rustig het gras uitstapte en zich langs de weg bewoog. Iedereen moest in de wagens blijven zitten, armen en hoofden binnenhouden, zodat ze ons niet als prooi zou zien. Ik was zo aan het staren dat ik pas na een halve minuut bedacht dat ik ook foto’s wilde maken. Een paar hele mooie shots later, verdween ze door de bosjes. Ons juichend achterlatend.
Ik wil bij deze dan ook mijn broertje nog eens hartelijk danken. Wat was ik op dat moment blij met mijn camera! :D
Eenmaal terug bij het kamp konden we meer dan tevreden terugblikken op de score: vier van de big five! Over 6 weken staat het Kruger op de agenda. Ik ben er klaar voor! :)
Xx Ans
P.s. Dankjewel voor jullie lieve reacties steeds! They make my day! :D
Afgelopen weekend ben ik namelijk Pilanesberg gaan verkennen met mijn vier Nederlandse huisgenootjes (Annemarijn, Debora, Leanne en Wingyan). Vanaf Potch is dit het meest bereikbare wildpark waar de Big Five zich schuilhouden. De Big Five zijn van oudsher de meest gevaarlijke en beruchte dieren die Afrika rijk is: de buffel, neushoorn, olifant, leeuw en het luipaard. Mijn hoop is erop gevestigd de vijf te zien vóórdat ik over een aantal maanden huiswaarts keer.
Maar voordat het zover was, moesten we eerst in Pilanesberg zien te komen. Dus, met vijf meiden op pad. Voor het eerst zag ik wat meer Zuid Afrika buiten Potch, wat toch bekend staat als een mooie en relatief veilige stad. Opvallend waren de vele straatverkopers, kinderen op straat, koeien voor de auto, en townships langs de wegen. Vooral dat laatste is indrukwekkend. Het aantal mensen dat hier onder golfplaten woont, is echt groot. De townships zijn dan ook echte stadjes. Sommige golfplaten gaven de winkels aan, dan stond er bijvoorbeeld ‘hair salon’ opgespoten met graffiti. Kan niet missen. Hier en daar grenst een township ook precies aan de ‘gewone’ stad. Het contrast is dan enorm tussen de grote huizen aan de ene kant, en hun golfplaten hutjes als buren aan de andere..
Een uurtje ging zo voorbij, totdat de Afrikaanse weg ons te pakken kreeg. De linkervoorband begaf het met een knal toen hij wreed in contact kwam met een ‘pothole’ (= gat in het wegdek). Na een collectief schrikmoment, zijn we veilig in de berm geparkeerd, waar we vervolgens even verbouwereerd naar de lekke band stonden te staren. Toen toch maar in actie… want ja, daar sta je dan, langs een onbekende weg in een onbekende buurt. Team 1: gewapend met gevarendriehoek, reserveband, en krik. Team 2: met de Lonely Planet om een ANWB-achtige te zoeken. We hadden de krik er nog niet onder toen een auto naast ons stopte. Er was blijkbaar al snel geconstateerd dat we hulp nodig hadden. Twee mannen gingen aan de slag, en binnen no time lag de band erop en konden we weer op pad. Eindeloze bedankjes werden afgewimpeld, met de hier welbekende ‘My pleasure!’. Echt… deze mensen waren onze helden die dag. Uiteindelijk kwamen we dus prima in Pilanesberg aan, waar we onze tent neergooide, de slaapzakken erin mikte, wat eten naar binnen werkten, en vervolgens naar de receptie renden om onze eerste game drive te boeken. We hadden er zin in!
In totaal hebben we drie drives gedaan, waarbij een gids je meeneemt in een hoge auto op zoek naar de wilde dieren. We kozen voor een night drive, een day drive, en een morning drive (vanaf 5:30). En… wow. Wow. Wow. We hebben zo veel geluk gehad. Zoals één gids zei: “Een game drive is als een gokmachine. Je gooit er het muntje in, maar het is afwachten wat je krijgt. Soms niets, soms de hoofdprijs.” Wat mij betreft hadden wij de laatste. De eerste dag zagen we al snel giraffes en zebra’s. Het mooiste moment volgde toen we leeuwengebrul hoorden aan de overkant van een meertje. Meteen plankgas, en erop af! Na wat zoeken troffen we twee leeuwinnen aan, die aan het jagen waren op een groep nietsvermoedende gnoes en impala’s verderop. De eerste van de vijf was een feit! En hoe! Ondanks de donkere nacht konden wij de leeuwinnen redelijk in de gaten houden terwijl ze hun prooi aan het besluipen waren. En wij natuurlijk wachten op Het Moment. Helaas liet de kill die avond op zich wachten, maar om deze beesten door het gras te zien kruipen, was toch al discovery-waardig.
De volgende ochtend zijn we eerst naar Sun City gegaan, ook wel bekend als het Las Vegas van Zuid-Afrika. We moesten namelijk onze auto wisselen bij het verhuurbedrijf daar. Natuurlijk hebben we ook het complex verkend. Ik kan niets anders zeggen dan dat het een absurde plek is. Allemaal casino’s en resorts, terwijl een paar kilometer verder het wilde Pilanesberg ligt. De decadentie was ook extreem. Weer een mooi voorbeeldje van Afrikaanse contrasten.
Bij terugkomst in het kamp die middag, startte de volgende gamedrive. Eerst liet het wild op zich wachten, maar tijdens het laatste deel van de rit zagen we olifanten (#2!), kudu’s, een nijlpaard en wrattenzwijnen. Toen we de volgende ochtend zo vreselijk vroeg opstonden, hadden we goede hoop nog een derde van de big five te spotten. En het geluk lachte ons toe! Nadat onze gids wat info kregen via de walkie talkie, racete we naar een weg waar een neushoorn in de bosjes stond. Gigantisch, zo’n beest. Hij bewoog langzaam door de bosjes, kauwend op de takjes en zich niets aantrekkend van zijn publiek. Het doel was toen al behaald… maar het absolute hoogtepunt volgde onverwacht daarna. Terwijl wij nog ‘oehh’ en ‘ahh’ deden over de neushoorn, kraakte op de achtergrond de walkie talkie. De gids schoot abrupt in z’n stoel en gaf zonder wat te zeggen plankgas. We dachten aan de leeuwen, die eerder die dag waren gespot. Misschien waren ze weer gezien? Maar bij aankomst vielen de monden gezamenlijk open. Er was een luipaard gezien! De dag daarvoor hadden we nog opgezocht hoe vaak de leopard eigenlijk gespot wordt. De afgelopen maand was dat één keer gebeurd, van alle drives, in het hele park. En nu zou er hier één zijn… We speurden de bosjes af en snel genoeg vonden we het kenmerkende vlekkenpatroon tussen de grassprieten. Het gaf echt een adrenaline kick toen ze vervolgens heel rustig het gras uitstapte en zich langs de weg bewoog. Iedereen moest in de wagens blijven zitten, armen en hoofden binnenhouden, zodat ze ons niet als prooi zou zien. Ik was zo aan het staren dat ik pas na een halve minuut bedacht dat ik ook foto’s wilde maken. Een paar hele mooie shots later, verdween ze door de bosjes. Ons juichend achterlatend.
Ik wil bij deze dan ook mijn broertje nog eens hartelijk danken. Wat was ik op dat moment blij met mijn camera! :D
Eenmaal terug bij het kamp konden we meer dan tevreden terugblikken op de score: vier van de big five! Over 6 weken staat het Kruger op de agenda. Ik ben er klaar voor! :)
Xx Ans
P.s. Dankjewel voor jullie lieve reacties steeds! They make my day! :D
-
14 Februari 2012 - 12:08
Marjolein:
Wauw dat klinkt geweldig!! Geniet er maar heel heel heel veel van! :D -
14 Februari 2012 - 12:08
Hannah:
Miauw! Ahhhh wat awesome :D :D :D :D -
14 Februari 2012 - 12:29
Mandy:
OMGGGG die foto is belachelijk mooi!!!! net als het verhaal :D ik ben zo jaloers dat je dit allemaal mee maakt maar ben echt heel blij dat ik het tweedehands via je verhalen ook een beetje mag meemaken :D En gelukkig ben je niet als prooi gezien want het zou zonde zijn dat dat de reden is dat je eerder naar huis moet haha xxxx -
14 Februari 2012 - 12:46
Karin:
Wauw wat een golden moments.Een belevenis die uniek is. Het is alsof ik een van de nieuwe life series' 'voorbij zie komen. En dan in het echt en ook nog met dat heerlijke weer. Geniet ervan! Hoezo studie, ik snap die afrikaners wel... Wij doen het wat bescheidener hier in ons kikkerlandje. De elfstedenkoorts is weer over en de velden zijn weer groen...we kijken uit naar de lente......en we hebben weer genoeg aan ons eigen Wild(ers) , die al bang is voor Polen tegenwoordig ;) -
14 Februari 2012 - 13:56
Jezus:
Whooohooo, vijfde! Precies waar ik op mikte. Nu eerst even lezen.. :) -
14 Februari 2012 - 14:02
Jezus:
Pfooooeee.. ik ga een petitie starten, ik wil de giraffe toevoegen, die is toch ook heel big ;)..
Anyway, ik mail je wel weer, is gisteravond even mislukt, maar volgt snel :) Nog maar een maand en 3 dagen, dan zitten wij ook tussen het wildlife. En hey, das minder dan zes weken toch? Ik dacht eigenlijk dat je die foto van internet had gehaald en die als voorbeeld van een leopard had gepost, hihi... mooi man! Echte discoverychick jij :P
Hier is alles kalm, stilte voor de carnavalssstorm, vrees ik :P Heel spannend is het hier niet, meest shocking vandaag was dat m'n ruitenwisservloeistof weer ontdooit was :) *hoogtepuntje* :P
Nog maar een vraag: wat is een kudu? :)
Dikke kus! -
14 Februari 2012 - 19:39
M-L:
Volgende keer eerst een cursus pech onderweg.
Maar een behulpzame afrikaan is misschien nog wel leuker. -
14 Februari 2012 - 20:32
Camera Leverancier:
Dikke vet poep ja! Ik wil ook! -
14 Februari 2012 - 20:55
Henri:
Dit noemen ze een weekendje weg. Waar kan ik boeken? Dan maar geen Carnaval. Super !!! -
14 Februari 2012 - 21:51
Marij :
Wat een ervaring. Geweldig!!!!.. En ik ben al blij met een specht of eekhoorn voor mijn lens krijg. Geniet er maar lekker van. Ook groetjes van Henk -
15 Februari 2012 - 11:05
Rik:
Lieve Ans,
Wat een gaaf avontuur. Ik zit hier heel jaloers te kijken naar de prachtige foto's en je verhaal te lezen. Genoeg energie verzameld om hard aan het werk te gaan deze week?
Hou ons op de hoogte van je capriolen :) Dan lezen wij ze graag weer. Dikke kus ons -
16 Februari 2012 - 20:01
Karin :
Ha Ans,
Wauwwww ontzettend spannend al die wilde dieren. Wij "smullen" van je reisverslagen.
Geniet ervan !!!
Ook de groetjes van Christophe en een dikke smak van Maxence
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley