Braaien en Beesten

Ook deze keer wordt mijn blog verrijkt met een weekend-update! Omdat iedereen hier doordeweeks hard studeert (of course), zijn vooral de vrijdagavond, zaterdag en zondag voor de trips, avonturen en droomreisjes. Dit weekend was geen uitzondering. Vrijdag werd hij al goed ingeluid met een braai . De studenten ‘Afrikaans voor Nederlanders’ én de studenten ‘Nederlands voor Afrikaners’ gingen samen barbecuen, zodat we ons Afrikaans dan wel Nederlands konden oefenen. Beladen met vlees, drinken, en brood gingen we op zoek naar een braai-plek. Deze stenen barbecues staan (ogenschijnlijk) willekeurig door het landschap verspreid, want de Afrikaners zit braaien echt in het bloed. Al snel werd het eten, drinken en de taalkennis uitgewisseld, waardoor het hartstikke gezellig was. De belangrijkste culturele verrijking: ik weet nu welke woorden ik zeker niet moet zeggen.

Not done:
Meid = een onbeleefde term voor dames.
Spijkerbroek = erg vreemd, gezien ‘spijker’ ook wel een seksuele betekenis heeft hier.
Schapenfokker = iemand die wel heel erg veel van dieren houdt, gezien ‘fokken’ hier maar één ding kan zijn.
Poes = doe je best, deze kun je zelf verzinnen.

De zin: “Ik had laatst een spijkerbroek aan toen ik met de meiden naar een schapenfokker ging, waar ik een poes zag” zorgde dan ook voor gehele hilariteit. Altijd goed om te weten wanneer je beter je mond kunt houden. :p

Na afloop van de braai hebben we afgesproken dat we volgende week donderdag verder gaan met onze internationalisering. Na de typisch Afrikaanse ‘kos’ van vrijdag, wordt volgende donderdag het Belgisch en/of Nederlands bier ontdekt in het Riverside Cafe. Cultuuruitwisseling ten top!

Na een erg warme vrijdagnacht, stond zaterdagochtend Benita voor de deur. Samen met Debora gingen we naar ‘Kleynhans Oosthuizen’, een plek waar leeuwen en andere dieren worden gehouden. We waren net op tijd om te zien hoe de beesten gevoerd werden. Eerst werd er een antilope-achtige aan de oudste leeuwen gedoneerd. De groep stortte zich erop en streed hier en daar voor het lekkerste stukje (yum, hoofd). Indrukwekkend was om ze van zo dichtbij te horen: een gegrom dat echt door merg en been gaat! Terwijl de leeuwen nog naknabbelden, gingen we verder om de ‘wild dogs’ te bezoeken, en vervolgens de cheeta’s (jachtluipaarden). Hoewel ze achter het hek zaten, voelde ik me toch enigszins als prooi bestempeld toen de wildste van de twee me hongerig aan zat te staren. Hoewel dit paar in gevangschap was opgegroeid blijven het toch roofdieren, en ze laten het je niet zo snel vergeten. Nadat ook zij waren verblijdt met hun ontbijt (kip), vervolgden we onze tocht om de rest van de leeuwen te bekijken. Ook nadat ik oog in oog te heb gestaan met een luipaard in Pilanesberg en een cheeta bij Kleynhans, bleven de leeuwen toch enorm indrukwekkend. Ze zijn zo mooi! En echt groot: hun pootafdruk zou mijn volledige bovenbeen beslaan (en dit waren tieners!). Daarbij stralen ze iets enorms krachtigs uit. Lion King, fo' real!

Nog volledig onder de indruk, kwamen we uiteindelijk bij de laatste hekken. Daar bleek krachtig ook schattig te kunnen zijn. Jonge leeuwtjes zaten in de kooi: te spelen, op een koeienbeen te kauwen (alweer: yum), of in de schaduw te loungen. We mochten de kooi in, waar we al snel besnuffeld werden, en waar hier en daar een klauw werd uitgehaald of een leeuwtje zijn tanden in een kuit probeerde te zetten. Wat dat betreft zijn het net puppy’s: ze zijn gewoon speels maar zo’n tandjes wil je toch liever niet in je vel! We mochten de kleinsten oppakken (voor wie het durfde…), en met de allerkleinste hebben we uitgebreid gespeeld. Door al deze aandacht werd het me wel duidelijk dat deze dieren nooit echt wild zullen leven. Maar daar tegenover staat wel dat ze hier op kleine afstand te bekijken waren… en ze me niet minder onder de indruk hebben gelaten dan hun wilde broertjes en zusjes in Pilanesberg.

De rest van het weekend hebben we voor de eerste keer de Afrikaanse bios beproefd (echt goedkoop in vergelijk met Nederland) en hebben we op zondag het winkelcentrum nog eens onveilig gemaakt. Het is nu zondagavond wanneer ik dit typ, dus er is nog een klein beetje weekend over. Na alle Afrikaanse indrukken, gaan we vanavond voor oud, vertrouwd en Hollands. Pannenkoeken bakken! Ik vraag me af of ze hier al pannenkoek met bobotie kennen…

Veel liefs,
Ans

P.S. Ha! Jorrit! Heb ik lekker toch met leeuwen geknuffeld, en ik ben niet als lunch geëindigd. :D